เหล่านี้แล อันภิกษุควรเจริญ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้ เพื่อความสิ้นไป
เพื่อละสังโยชน์อัน เป็นส่วนเบื้องสูง 5 ประการนี้แล.
(พึงขยายความโพชฌงค์สังยุต เหมือนมรรคสังยุต)

เรื่องในวรรคนี้ คือ

1. อัฏฐิกสัญญา 2. ปุฬวกสัญญา 3. วินีลกสัญญา 4. วิจฉิททก-
สัญญา 5. อุทธุมาตกสัญญา 6. เมตตา 7. กรุณา 8. มุทิตา 9. อุเบกขา
10. อานาปานสติ.
จบอานาปานวรรคที่ 7 แห่งโพชฌงค์สังยุต
1. อสุภสัญญา 2. มรณสัญญา 3. อาหาเรปฏิกูลสัญญา 4. สัพพ-
โลเกอนภิรตสัญญา 5. อนิจจสัญญา 6. อนิจเจทุกขสัญญา 7. ทุกเธอนัตต
สัญญา 8. ปหานสัญญา 9. วิราคสัญญา 10. นิโรธสัญญา.
จบนิโรธวรรคที่ 8 แห่งโพชฌงค์สังยุต
[672] สาวัตถีนิทาน. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แม่น้ำคงคาไหลไปสู่
ทิศปราจีน หลั่งไปสู่ทิศปราจีน บ่าไปสู่ทิศปราจีนฉันใด ฯลฯ
แม่น้ำทั้ง 6 สายไหลไปสู่ทิศปราจีน แม่น้ำทั้ง 6 สายไหลไปสู่สมุทร
ทั้ง 2 อย่าง ๆ ละ 6 รวมเป็น 12 เพราะเหตุนั้น จึงเรียกว่าวรรค.
จบคังคาเปยยาลที่ 9
[673] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์ที่ไม่มีเท้าก็ดี 2 เท้าก็ดี 4 เท้า
ก็ดี เท้ามากก็ดี มีประมาณเท่าใด พึงขยายเนื้อความอย่างที่กล่าวนี้เป็นตัว
อย่าง.